عکس آنتن های هارپ در آلاسکا

پروژه «هارپ» سلاح مخوف و چند منظوره اربابان قدرت

              





پروژه "هارپ "، جایگزین زمینی طرح «جنگ ستارگان»، به واسطه قدرت های متعدد و خارق العاده ای كه پدید می آورد، «سلاح نهایی» آمریكا محسوب می گردد. با «هارپ»، ارتش آمریكا قادر خواهد بود طرح «جنگ ستارگان» خود را در شكلی اقتصادی تر، اما بسیار خطرناكتر، از سر بگیرد، با این تفاوت كه این بار طرح برروی كره زمین انجام می پذیرد.

 
اشاره
بدون شك، فجایع طبیعی در هر دورانی به وقوع پیوسته و خساراتی گاه جبران ناپذیر به بار آورده اند. اما، آنچه امروز كمتر از گذشته طبیعی می نماید شدت عجیب و بی سابقه این پدیده های به ظاهر طبیعی است كه اغلب با بستر فصلی خود در ناهماهنگی كامل بسر می برند. این بی نظمی های آب و هوایی عموماً به حساب تأثیرات گازهای گلخانه ای گذارده می شوند. اما آیا حقیقتاً ارتباطی میان تغییرات آب و هوا و اثرات گلخانه ای این گازها وجود دارد؟ موضوعی كه مدت هاست سفره رسانه ها و فعالان صلح سبز را رنگین كرده و به بهانه ای برای توجیه علت هر فاجعه طبیعی تبدیل گردیده است. اما، آنچه از همگان پنهان مانده و توجهات را كمتر به خود معطوف می دارد، این واقعیت است كه امروز خطری تازه، از نوعی دیگر، سراسر جهان را تهدید می كند كه با تغییرات عجیب وضعیت آب و هوا در ارتباط است و در راستای بلندپروازی های كشورهایی كه خود را یك «قدرت» و «ارباب جهان» می دانند، عمل می كند. و آمریكا یكی از همین اربابان «خودخوانده» است كه در ادامه بلندپروازی های «جنگ ستارگان» خود در تلاش برای دستیابی به سیستم تسلیحاتی بسیار گسترده ای است كه قادر است اعماق زمین را در جست وجوی پایگاه های مخفی بكاود، تمامی اشكال ارتباطات هرتزی را متوقف سازد، بر رفتارهای انسانی تأثیر گذارد، جریانات آب و هوایی را تغییر دهد، هواپیماها را همانند مایكروفری كه به كمك امواج كوتاه عمل می كند، در آسمان «بریان» كند، و یا انفجارهایی به قدرت یك بمب اتمی پدید آورد. اما، نه فقط آمریكا... و اگر چه «به ظاهر» هیچ نشانی حكایت از استفاده از این تكنولوژی مرگبار ندارد، اما موضوع آنقدر جدی است كه سازمان ملل در حاشیه بحث های خود پیرامون تأثیرات گازهای گلخانه ای بر آب و هوا، پرداختن به مسئله «جنگ زیست محیطی» را نیز آغاز كرده است. هرچند كه، به رغم اطلاعات علمی موجود مسئله دست بردن در وضعیت آب و هوا با اهداف نظامی هرگز بخشی از برنامه سازمان ملل درمورد تغییرات آب و هوا نبوده، پیامدهای تكنولوژی نظامی بر وضعیت آب و هوای جهان محور هیچ گفتمانی را تشكیل نداده و هیچكس را نیز نگران نكرده است. و بحث های جاری پیرامون تغییرات آب و هوا كه صرفا بر موضوع گازهای گلخانه ای متمركزند، نیز به هیچوجه اهداف استراتژیك و دفاعی واشنگتن را به زیر سؤال نمی برد.
تكنیك های تغییر محیط زیست به اهداف نظامی بخشی از تحقیقاتی را تشكیل می دهندكه اطلاعات چندانی درمورد آنها در دست نیست، چراكه در پس دیگر پروژه های ارائه شده با هدف بهبود شرایط زیست محیطی پنهان اند. با این حال، «لوك مانپائی» پژوهشگر محیط زیست، خاطرنشان می سازد، «از سال های دهه 1950، گزارش ها و بیانیه هایی رسمی در آمریكا انتشار یافته است كه بر فواید نظامی تكنیك های تغییر شرایط آب و هوا تأكید دارند. و از آن زمان، تحقیقات در جهت كنترل عناصر طبیعی هرگز متوقف نگردیده، حداكثر آن كه كنوانسیون سال 1977 پیرامون ممنوعیت استفاده از تكنیك های تغییر محیط زیست با اهداف نظامی و یا هر هدف خصومت آمیز دیگر، از سرعت این تحقیقات كاسته است.»
پروژه «هارپ»(High-Frequency Active Auroral Research Program HAARP) ، جایگزین زمینی طرح «جنگ ستارگان»، به واسطه قدرت های متعدد و خارق العاده ای كه پدید می آورد، «سلاح نهایی» آمریكا محسوب می گردد. با «هارپ»، ارتش آمریكا قادر خواهد بود طرح «جنگ ستارگان» خود را در شكلی اقتصادی تر، اما بسیار خطرناكتر، از سر بگیرد، با این تفاوت كه این بار طرح برروی كره زمین انجام می پذیرد.
در واقع، همه چیز از سال های دهه 60 و ارائه طرحی به منظور تسهیل ارتباط با زیردریایی ها آغاز گردید. چراكه، تنها راه ارتباط با زیردریایی ها كه به دلیل قرار گرفتن در اعماق آب ها فاصله بسیاری با سطح دارند، استفاده از امواجی با طول موج بسیار كوتاه است. اما، استفاده از این گونه امواج نصب آنتن های بسیار بزرگ را می طلبد. بنابراین، آنچه این طرح باید میسر می ساخت، ایجاد آنتنی عظیم آنهم در لایه های فوقانی آتمسفر بود.
هارپ چیست؟
«هارپ» یك فرستنده امواج الكترومغناطیسی است كه آسمان را هدف گرفته، الكترون های آزاد لایه یونوسفر را در بالای آتمسفر در ارتفاع حدود 275كیلومتری كه از دمایی معادل 1400 درجه سانتیگراد برخوردار است، «منقلب» می سازد و با این كار مقادیر زیادی انرژی به آنها منتقل می كند. بدینسان، دما می تواند تا 20درصد افزایش یافته، این مناطق را كاملا منبسط سازد.
با دستكاری در این تزریق نیرو به یونوسفر، نوسانات وسیعی در این لایه حاصل گردیده، آن را به آنتنی با طول موج های بسیار مهم و فركانس های بسیار پایین (از 40 هرتز تا یك هزارم هرتز!) تبدیل می كند. برد این امواج بدین ترتیب به هزاران كیلومتر رسیده، آنها را قادر می سازد در هر چیزی بر روی كره زمین حتی بدن انسان، نفوذ كنند.
«هارپ» پروژه مشترك نیروی هوایی و دریایی آمریكاست، اگرچه روس ها نیز از خیلی پیش بدان توجه دارند و اروپایی ها نیز به رغم اعتراض هایشان در خفا و از نزدیك آن را دنبال می كنند. چرا كه، كدام قدرت از تسلط كامل بر كره زمین و افراد بشر بیزار است؟
پایگاه رسمی «هارپ» در «گاكونا» آلاسكا واقع است. این پایگاه از 360 آنتن به ارتفاع 72 پا تشكیل گردیده كه بر زمینی به وسعت 400 كیلومترمربع اشراف دارند. امكان تأسیس و نصب این آنتن ها از سوی مالكان چاه های نفتی همجوار فراهم آمده است.
تكنولوژی مورد استفاده پروژه «هارپ» براساس تجاربی پنهان كه سال هاست در این منطقه كوچك انجام می پذیرد، استوار بوده و پیشرفت های بسیاری داشته است. هدف عمده «هارپ» كه در اصل یك سلاح كشتار جمعی است كه بخشی از برنامه نظامی «جوینت ویژن 2020» (Joint Vision 2020) آمریكا به حساب می آید، عمدتا بر دانش دما و كنترل اندیشه به منظور آزمایش بر روی مردم متمركز می گردد. این طرح به ظاهر با هدف كاوش ذخایر نفتی و كانی ارائه گردیده است، اما اهداف پنهان آن خطری برای بشریت محسوب می شود.
اجرای پروژه «هارپ» بسیاری از دانشمندان و كارشناسان تسلیحاتی، و نیز نمایندگان پارلمان اروپا را بسیار نگران كرده است. به طوری كه، یك كارشناس انرژی به نام «گراتان هیلی» كه مشاورت نمایندگان پارلمان اروپا را برعهده دارد، هم اكنون درحال جمع آوری اسنادی است تا به كمك آنها بتواند به این طرح «پایان جهانی» خاتمه بخشد. و «مگوا هالووت»، نماینده بلژیكی كه ریاست گروه سبزهای پارلمان اروپا را عهده دار است، مسئولیت این پرونده را به عهده گرفته، مسئولیت رسمی پیگیری درخواست های اعضای گروه خود برای توضیح و وادار ساختن پارلمان اروپا به فشار بر ناتو- و از این طریق، وادار كردن آمریكا به پاسخ به تمامی سؤالات لازم-، با اوست. «مگدا هالووت» تأكید دارد كه این نوع تسلیحات علاوه بر پیامدهای زیست محیطی، می تواند آزادی های فردی و دموكراسی را نیز به خطر اندازد.
از دیگر سو، بسیاری از دانشمندان، پژوهشگران، روزنامه نگاران و فعالان محیط زیست به امید كشف چهره واقعی و پنهان پروژه «هارپ» كه از سوی نیروی هوایی و دریایی آمریكا یك برنامه تحقیقاتی «ساده و بی خطر» معرفی شده است، نقش كارآگاه خصوصی را در ارتش آمریكا ایفا می كنند. قدر مسلم آن كه، هیچگونه اتفاق نظری در مورد این پروژه در آمریكا وجود ندارد و شهروندان آن به استفاده از این گونه روش های «علمی» به شدت معترضند. مانند دكتر «روزالی تربل»، یك شخصیت علمی رده بالا و بسیار شناخته شده كه در دوران ریاست جمهوری «ریگان» مسئولیت تحقیقات پیرامون تأثیرات پروژه تسلیحاتی «جنگ ستارگان» را برعهده داشته است. وی كه درحال حاضر مشاورت پارلمان اروپا را عهده دار است، تأكید می كند كه دانشمندان نظامی آمریكا تمامی توجه و تلاش خود را بر روی سیستم های آب و هوایی به عنوان یك سلاح بالقوه متمركز ساخته اند.
در سال 1995، كتابی با عنوان «فرشتگان با این هارپ نمی نوازند» (توضیح م. «هارپ» معنای ساز «چنگ» را دارد كه در این جا نویسنده منظور خود را با بازی با این واژه ادا كرده است) كه پروژه «هارپ» را محكوم می كند، در شمار پرفروش ترین كتاب سال آمریكا قرار گرفت.
پروژه «هارپ» درواقع به لطف انتشار مقالات متعددی در روزنامه ها و نیز برنامه های متعدد تلویزیونی در این زمینه، افشا گردید و در پی این افشاگری، موجی از مخالفت ها در برابر این پروژه شكل گرفت. از میان مخالفان این طرح، اطلاعات ارزشمند دو دانشمند به نام های «ریچارد ویلیام» (شیمی دان) و پروفسور «زیلینسكی» (فیزیكدان آلمانی و متخصص الكترونیك كوانتومی) به نگارش كتب متعددی پیرامون «هارپ» انجامید. به گفته این كارشناسان، قدرت عظیم ارسال انرژی ایستگاه «گاكونا» می تواند برآب و هوای هر كشوری تأثیرگذارده، پیامدهای مثبت و یا فجایع بی شماری از قبیل زلزله های شدید، سیل ها، تسونامی ها و... به بار آورد. بدینسان، پروژه «هارپ» كه مكمل زمینی طرح «جنگ ستارگان» است، به دلیل ماهیت ویژه سیگنال انتشار خود «سلاح نهایی» آمریكا محسوب می شود.

یك پروژه 30میلیون دلاری
در پس این تحقیقات كه در زمینه فركانس های بالا انجام پذیرفته و در آفاق شمالی به اجرا درمی آید، در وهله نخست یك پروژه 30میلیون دلاری نهفته است كه ارتش آمریكا می كوشد آن را تحقیقاتی در منطقه یونوسفر جلوه دهد. بانیان این طرح به منظور جلب اعتماد افكار عمومی از هیچ تلاشی- چه به لحاظ انرژی و وقتی كه صرف آن می سازند، و چه به لحاظ دلارهایی كه در راه تبلیغات هزینه می كنند- فروگذار نیستند. معهذا، هنگامی كه می دانیم طرف های اصلی قرارداد نیروی دریایی و هوایی و وزارت دفاع آمریكا هستند، باور این مطلب كه پروژه مزبور فاقد اهداف نظامی است، بسیار دشوار می گردد.

در عمل «هارپ» به چه چیز شباهت دارد؟
درواقع، پروژه «هارپ» از تأسیساتی گسترده تشكیل گردیده كه چندین هكتار از زمین های «گاكونا»- منطقه ای كوچك در شمال شرقی «آنكوریج» آلاسكا- را به خود اختصاص می دهد. این محل چندان نیز دورافتاده نیست، چراكه تأسیسات مزبور در جوار ذخایر گازی و نفتی متعلق به شركت «آركو» (Arco) قرار دارد كه درعین حال امتیازات تكنولوژیك تشكیل دهنده «هارپ» را به خود اختصاص می دهد وشركت پوششی این تجهیزات نیز هست.
علاوه براین، «هارپ» به یكی از قدرتمندترین رایانه های كره زمین- كه در «دانشگاه آلاسكا» در «باتروویچ بیلدینگ» نصب گردیده- مرتبط است. درخصوص ظاهر آن نیز باید گفت كه محیطی وسیع و بدون درخت است كه در آغاز 48 آنتن 20متری در آن نصب گردیده بود. هریك از این آنتن ها به فرستنده ای به قدرت یك میلیون وات متصل است. طبق این پروژه، سپس بر تعداد این آنتن ها و قدرت و رقم فرستنده ها افزوده شده، قدرت نهایی به یك میلیارد وات افزایش یافت كه از 360 آنتن به دست می آمد. فرستنده ها توسط 6 توربین به قدرت هریك 3600 اسب بخار تغذیه می شوند كه 95 تن مازوت در روز می سوزانند.
اما، این تشكیلات به چه كار می آید؟ به طوررسمی، دانشمندانی كه بر روی این فرستنده رادیویی غول پیكر كار می كنند، قصد مطالعه بر روی یونوسفر را دارند. با این حال و در پس پرده، «هارپ» از لایه یونوسفر بهره گرفته، آن را به سلاحی ساخته شده از انرژی مبدل می سازد.
یونوسفر لایه فوقانی استراتوسفر بوده، از اجزای یونیزه بسیار پرباری تشكیل گردیده است. این لایه از ارتفاع متوسط 48كیلومتری سطح زمین آغاز می شود و تا ارتفاع 600كیلومتری بالا می رود. وجود این لایه كه تراكم انرژی در آن بسیار بالاست، برای سیاره ما حیاتی است، چراكه همانند لایه اوزون نقش اساسی «سپر» را ایفا و ما را در برابر پرتوهای زیانبار خورشید محافظت می كند. لایه یونوسفر ازجمله اجزایی را كه بار الكتریكی داشته و از «بادها و توفان ها»ی خورشیدی و كیهانی به وجود می آ یند، «جذب» خود می سازد. تحقیقاتی كه از یك قرن پیش توسط تعدادی از دانشمندان انجام پذیرفته است، نشان می دهد كه این «مانتوی انرژی» كه از زمین محافظت به عمل می آورد، می تواند به كمك یك تكنولوژی مناسب به سلاحی استراتژیك و بسیار مهم مبدل شود.
«هارپ» براساس تحقیقات «برنارد ایستلاند» طراحی گردیده كه خود از تلاش های «نیكلاتسلا»، یك دانشمند كروات و مخترع نبوغ اوایل قرن بیستم- كه جریان آلترناتیو و نیز جریان سه فازه را مدیون وی هستیم- الهام گرفته است. «تسلا» از جمله روندی را بنیان نهاد كه اجازه می داد مقادیر بسیار بالایی از انرژی الكتریك بدون كمك كابل در فاصله ای 42 كیلومتری انتقال یابد. وی بخش اعظم تحقیقات خود را به «انرژی یونوسفریك» و پدیده های الكترومغناطیسی اختصاص داد. تأمین هزینه تحقیقات «تسلا» را «جی پی مورگان» بانكدار و شركت «وستینگهاوس» برعهده داشتند، اما این حمایت بعدها به دلایل مالی متوقف گردید.
اندكی كمتر از یك قرن بعد، «برنارد ایستلاند» با استفاده از تحقیقات اولیه «تسلا» در زمینه انرژی الكترومغناطیسی، بین سال های 1987 و 1994 نتایج 12 تحقیق خود را به ثبت رساند كه ساختار پروژه «هارپ» و تكنولوژی های مشتق از آن در زمینه تسلیحات را تشكیل می دهند. اما، امروز مالك اصلی امتیاز اختراعات ثبت شده دیگر «ایستلاند» نیست، بلكه شركت «آپتی-آركو» (Apti-Arco)، یك كنسرسیوم نفتی است كه در پس خود نیروی دریایی و هوایی و نیز وزارت دفاع آمریكا را دارد. از هنگام ثبت تحقیقات «ایستلاند»، هرگونه تحقیقی در زمینه انرژی الكترومغناطیسی- حتی با اهداف پزشكی- مسدود گردیده و بدینسان، میدان بسیار نویدبخش وسیعی از علوم و پزشكی به انحصار منافع ارتش آمریكا درآمده است.


    

-------------------------

بــــــــــــــقیه در ادامه مـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــطلب   ..............................................